Κάποτε στο Ναύπλιο: Ένας νεκρός και δυο βαριά τραυματίες…

«Μια φορά, καθώς τραγούδαγα στο πάλκο – και τραγούδαγα μάγκικα – μου κάνει με το δάχτυλο στο στόμα, από κάτω, ένας λαχαναγορίτης:

-Σου πω…

Κατεβαίνω στο διάλειμμα και πάω στο τραπέζι του.

-Επειδή φαίνεσαι μάγκας και το λες το άσμα καλά, σκύψε και πιάσε…

Και μου πασάρει κάτω από το τραπέζι ένα τσιγάρο «μαύρο». Με πέρασε για χασικλή… Για να μην τον προσβάλω το πήρα, το έβαλα στο τσεπάκι του πουκαμίσου και το ξέχασα.

Μετά από κανά δυο μέρες, πολύ κουρασμένος στο τέλος της βραδιάς, καθώς άραζα πίσω στο μαγαζί, είπα να το δοκιμάσω. Τραβάω μία, τίποτα! Τραβάω δεύτερη, τίποτα! Τραβάω τρίτη και τότε άρχισε να ιδρώνει το κεφάλι μου και να μου παγώνουν τα πόδια. Φοβήθηκα πως πεθαίνω και φώναξα:

-Μάνα μου ντύσε με στ’ άσπρα!

Τον πούστη, με πέρασε για χασικλή και μου έδωσε τσιγάρο γεμιστό, τριπλή δόση! Τρεις μέρες έκανα να συνέλθω…»

Γιατί τη λέω την ιστορία, που διηγότανε κάποιος παλιός Σαλονικιός ρεμπέτης; Δείτε τι πάθανε τρεις φίλοι στ’ Ανάπλι, άνοιξη 1988 και θα καταλάβετε…

Ο Γιώργης είχε κάτσει στο μαγαζί, στους Χελιώτες, ταβέρνα «Ζορμπάς», οδός Σταϊκοπούλου, να φάει, μεσημεράκι. Ήπιε και ένα μπουκάλι κρασί Λακ ντε Ρος. Στα τελειώματα φάνηκε ο κολλητός του, Γιώργος κι αυτός:

-Πάμε μια βόλτα από τον Πάρη;

-Πάμε.

Φτάνουν στη γκαρσονιέρα του Πάρη, κάπου κοντά στον Ψαρομαχαλά, χτυπάνε, τους ανοίγει.

-Καλώς τους.

-Έχεις τίποτα καλό; Ρωτάει ο Γιώργος Νο 2.

-Κάτι μου φέρανε σήμερα…

Στρώνονται γύρω από ένα τραπέζι, όπου το τσιγαρλίκι, που κατασκευάσθηκε σε χρόνο – ρεκόρ, άρχισε να κάνει γύρα…

-Ελαφρύ είναι. Αποφάνθηκε ο ειδικός Γιώργος Νο2. Μπας και είναι βρεγμένο;

Δεν πρόκανε να αποσώσει την κουβέντα και ο Γιώργος Νο1 σηκώθηκε τρεκλίζοντας, κινώντας κατά το μπάνιο…

-Τι έπαθες ρε;

-Ιδρώνει το κεφάλι μου και παγώνουν τα πόδια μου… Πεθαίνω!

Έβγαλε τα άντερά του στη λεκάνη δυο - τρεις φορές και γυρνώντας ξεράθηκε στο μονό κρεβάτι του Πάρη.

Κανείς δεν θυμάται πόση ώρα κοιμότανε. Όταν ξύπνησε και άρχισε να συνέρχεται, βλέπει τους άλλους δυο να παίζουν ξεροδηλωτή. Όπου ο Γιώργος Νο2 έκανε ξαφνικά την παρατήρηση:

-Για κάτσε μια στιγμή να μετρήσουμε τα χαρτιά γιατί δεν «βγαίνει» η παρτίδα…

Τα μέτρησαν και βρήκαν ο ένας να έχει επάνω του… 7 τραπουλόχαρτα και ο άλλος… 3! Τι παίζανε, αλήθεια, τόσες ώρες;

Σκοτείνιαζε όταν αποχώρησαν, σιγά – σιγά.

Ο Γιώργος Νο 1 σχολίασε:

-Ένας νεκρός και δυο βαριά τραυματίες…

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας