Ο «Μουφλουζέλης» και το μπανιστήρι

 
Ήταν ένα παλιό τριάρι, οδός Ιουλιανού 11, στη Θεσσαλονίκη, το ακαδημαϊκό έτος 1976-77. Φοιτητής τριτοετής εγώ στην Κτηνιατρική, ήμουνα συγκάτοικος εκεί με άλλους δύο – Σχολή δεν αναφέρω, για ευνόητους λόγους – ο ένας, ο Κώστας, Ναυπλιώτης και ο άλλος, ο Βασίλης, από τα ορεινά της Λαμίας.

Ο Βασίλης, λάτρης μεγάλος του ρεμπέτικου, ζάλιζε μόνιμα τον Κώστα με τραγούδια του Μουφλουζέλη από κάτι παλιοκασέτες της συμφοράς, σε σημείο που στο τέλος του κόλλησε το παρατσούκλι «Μουφλουζέλης». Εγώ, φυσικά, δεν είχα πρόβλημα, χώρια που με βασάνιζε ένας πρόσφατος χωρισμός, που πόναγε… Καθένας με τον νταλγκά του.

Ο Κώστας, από την άλλη, είχε ιδιαίτερη ροπή και έφεση στον ποδόγυρο, όπου τα πήγαινε πολύ καλά, σε αντίθεση με τον Βασίλη, που είχε κάνει… κάλους η χούφτα του. Και να το δούλεμα… Ήτανε που είχαμε γυρίσει από διακοπές και ανέφερα πως όταν έλειπαν – εγώ έφυγα λίγο αργότερα - είμαστε μια μεγάλη παρέα και μια γυναίκα κοιμήθηκε στο κρεβάτι του Βασίλη. Τι ήτανε να το πω; Άρχισε το πείραγμα από τον άλλο:

«Βασίλη, τι έμαθα; Κοιμήθηκε γυναίκα στο κρεβάτι σου; Άντε ρε, καλή αρχή!».

Κάτι τέτοια τού πέταγε, σε κάθε ευκαιρία, και του έδινε πόνο. Μέχρι που το κακό απόγινε, καθώς ο Κώστας άρχισε να φέρνει σε καθημερινή βάση τη Σούλα και «βγάζανε τα μάτια τους» ώρες που βρισκότανε ο Βασίλης στο διαμέρισμα και προσπαθούσε να διαβάσει για την εξεταστική του Φλεβάρη. Άντε να συγκεντρωθεί, ο φουκαράς, μετά.

Ώσπου, μια μέρα, που είμαστε οι τρεις μας και πίναμε καφέ, καπνίζοντας, έβγαλε ο άλλος το παράπονο και ακολούθησε ο εξής διάλογος, όπως έντονα τον θυμάμαι:

«Κοίτα να δεις Κώστα, δεν μπορεί να τραβήξει άλλο αυτό. Εμάς μας έχει φάει η αγαμία (έβαζε και μένα στο παιχνίδι, για… ενίσχυση) κι εσύ καλά περνάς εκεί μέσα!».

«Λοιπόν, επειδή είσαστε φίλοι, την επόμενη φορά θα σας αφήσω να πάρετε μάτι από την κλειδαρότρυπα. Μόνο μην κάνετε θόρυβο!».

Ο Βασίλης ξεθάρρεψε:

«Α, εγώ δεν ξέρω τίποτα. Άμα φτιαχτώ, θα ανοίξω την πόρτα και όποια τρύπα βρω μπροστά μου θα την βουλώσω!».

Κόκκαλο ο Κώστας, δεν ήξερε αν έπρεπε να θυμώσει ή να γελάσει. Τελικά, του πάτησε μια μούντζα και σχολίασε:

«Πάρε έναν μαλάκα, ρε. Εγώ τον αφήνω το Μουφλουζέλη να πάρει μάτι κι αυτός μου λέει πως θα με πηδήξει! Εσύ δεν τρώγεσαι με τίποτα!».

Φυσικά, τίποτα από τα προαναγγελθέντα δεν συνέβη, χώρια που λίγες μέρες μετά ανέβηκε, για να μείνει μαζί μου, η μάνα μου. Για να με προσέχει… Έτσι κόπηκαν και οι επισκέψεις της Σούλας και ο Βασίλης ηρέμησε…

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας