Σ’ έχει διαβάσει παπάς στις δυο τη νύχτα;

Είχαμε μαζευτεί μια παρέα φίλων στο καφενείο του Γιάννη Σκαρπέντζου, στα Γεφύρια του Άργους, να φάμε έναν καλό μεζέ, να πιούμε το κρασάκι μας και να θυμηθούμε παλιές ιστορίες.

Και όπως συμβαίνει όταν υπάρχει καλή παρέα και καλό πιώμα, η γλώσσα λύνεται και οι διηγήσεις δίνουν και παίρνουν. Κι εγώ, με τα αυτιά ορθάνοιχτα, να προσπαθώ να συγκρατώ ό,τι καλό μού αποτυπώνεται στο μυαλό, για να έχω να πω μια καινούργια ιστορία. Όπως και συνέβη και ακολουθεί η σχετική περιγραφή.

Ονόματα δεν χρειάζεται ν’ αναφέρω, μιας που το ζητούμενο σε μια τέτοια περίπτωση είναι το συμβάν και η σωστή απόδοσή του. Το διηγείτο παλιός δημοτικός σύμβουλος του Άργους, που είχε διατελέσει και αντιδήμαρχος. Συνεχίζω, λοιπόν, με τα δικά του λόγια:

«Είμαστε καλεσμένοι στο τραπέζι ενός γάμου, που γινόταν στο Pantazis Royal, στη Δαλαμανάρα. Ήταν πολύς ο κόσμος, πολύ το κέφι και ο χορός. Ακριβώς στο διπλανό μου τραπέζι ήταν ο παπά τάδε, που είχε μερακλώσει αρκετά και κατέβαζε τα κρασοπότηρα το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο. Εγώ, αντίθετα, το πιώμα το φύλαγα… Πλησίαζε δύο μετά τα μεσάνυχτα, που σηκωθήκαμε η παρέα μου να φύγουμε. Μόλις μας είδε ο παπάς πως είμαστε έτοιμοι προς αναχώρηση, σηκώθηκε τρεκλίζοντας, με πλησίασε και μου είπε:

-Να έρχομαι κι εγώ από πίσω σας, μπας και πέσουμε σε κανένα μπλόκο για αλκοτέστ;

-Κι εγώ πώς θα μπορέσω να βοηθήσω στην περίπτωση;

-Μια που είσαι εξουσία, πιστεύω πως δεν θα σε σταματήσουνε. Αλλά και να σε σταματήσουνε είδα πως δεν έπινες…

-Και;

-Άμα πέσεις σε μπλόκο πάρε με στο κινητό να την κάνω από όπου βρω…

Ξεκίνησα, λοιπόν, για το Άργος και εκεί, μπροστά στο Τεχνικό Λύκειο ήταν στημένη η Αστυνομία για αλκοτέστ. Χωρίς να μου κάνουν σήμα, μια και είδα επικεφαλής έναν γνωστό μου, σταμάτησα και τού είπα:

-Σε λιγάκι θα περάσει ο παπά τάδε. Είναι γινωμένος δαυλί. Σταμάτα τον και πέσ’ του να φυσήξει…

Ο παπάς αφού δεν τον πήρα τηλέφωνο ησύχασε και προχωρούσε στο δρόμο αμέριμνος, μέχρι που του πετάχτηκαν μπροστά οι αστυνομικοί και του έκαναν σήμα να σταματήσει.

Μισοκατέβασε το τζάμι του παραθύρου, καθώς τους είδε να τον πλησιάζουν με το μηχάνημα προτεταμένο και να του λένε:

-Πάτερ, πρέπει να φυσήξετε για τον τυπικό έλεγχο.

Τους κοίταξε καλά – καλά, με αυστηρό βλέμμα, μέσα στη θολούρα του και τους κατακεραύνωσε:

-Σας έχει διαβάσει παπάς στις δύο η ώρα τη νύχτα;

Ψύχραιμος, ανέβασε το τζάμι, τους έριξε μια τελευταία επιτιμητική ματιά, πάτησε γκάζι και χάθηκε μέσα στη νύχτα…».

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας