Τα γυαλιά του έβλεπαν κάτω από τα… ρούχα!

Το μπανίζειν, κοινώς η επιδίωξη να βλέπει κάποιος τα… απαγορευμένα, ήταν σε άλλες εποχές, σεξουαλικώς συντηρητικές, η καταφυγή των «πεινασμένων» εκπροσώπων του τότε ισχυρού φύλου.

Και επειδή η ανάγκη ήταν πιεστική παγκοσμίως, στην Αμερική, πρωτοπόρο στις υψηλές τεχνολογίες, κάπου στις δεκαετίες του 50 και του 60, διαφημίζονταν γυαλιά που, δήθεν, βοηθούσαν τους χρήστες να βλέπουν κάτω από τα ρούχα των γυναικών!

Στη χώρα μας δεν είχε έρθει ούτε διαφημίστηκε τέτοιος «προηγμένος» οπτικός εξοπλισμός αλλά η φήμη των γυαλιών με… ακτίνες Χ, είχε φτάσει και συζητηθεί στην πιάτσα. Συνέπεια, λοιπόν, της φήμης για την ύπαρξη τέτοιων «μαγικών» γυαλιών ήταν και η ιστορία που μου διηγήθηκε παλιός Ναυπλιώτης και έλαβε χώρα σε καφενείο της Πρόνοιας…

Παλιός θαμών, το πειραχτήρι της παρέας, μπήκε εκείνη τη μέρα στο καφενείο, φορώντας κάτι αλλόκοτα γυαλιά. Όταν τον ρώτησαν τι είναι αυτά που φοράει, απάντησε πως είναι «μαγικά», που τον βοηθούν να βλέπει κάτω από τα ρούχα. Και προς επιβεβαίωση αυτών που υποστήριζε, στράφηκε σε έναν άλλο παλιό θαμώνα, που κυκλοφορούσε πάντα ατημέλητος και πάντα με παλιόρουχα, τον περιεργάστηκε και του είπε αυστηρά:

«Την επόμενη φορά κοίταξε να φορέσεις κανένα σώβρακο γερό, που να μην έχει… τρύπα!».

Ντροπιασμένος ο ανθρωπάκος τα μάζεψε και χάθηκε κατά το σπίτι του. Το πειραχτήρι, αντιθέτως, απολαμβάνοντας τη φάση, είχε γίνει το επίκεντρο του θαυμασμού των υπολοίπων στο μαγαζί.

Φυσικά ούτε ακτίνες Χ είχαν τα παράξενα στην εμφάνιση γυαλιά ούτε κάτω από τα ρούχα του είχε δει το πειραχτήρι. Απλά, λογικά υπέθεσε, λόγω της μόνιμα ατημέλητης εμφάνισης τού άλλου, πως υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να φόραγε τρύπιο βρακί. Εκείνη την εποχή ελάχιστοι κυκλοφορούσαν με γερά ρούχα. Το μαντάρισμα έδινε κι έπαιρνε… Έτσι κι αυτός πέταξε άδεια και έπιασε γεμάτη, δηλαδή. Άλλωστε, δεν είχε να χάσει και τίποτε…

Ο ανθρωπάκος έλειψε κάτι μέρες από το καφενείο, μέχρι να ξεχαστεί, όπως υπολόγιζε, το χουνέρι που έπαθε. Τη μέρα που αποφάσισε να ξανακάνει την εμφάνισή του εκεί, ζέστανε νερό στο καζάνι, μπανιαρίστηκε και έδωσε εντολή στη γυναίκα του να του ετοιμάσει ρούχα φρεσκοπλυμένα, σιδερωμένα, μανταρισμένα και κολλαρισμένα μέσα κι έξω. Και όταν αυτή εκδήλωσε την απορία της γι’ αυτή την ριζική αλλαγή στις συνήθειές του, τής απάντησε:

«Κοίτα γυναίκα, είναι ένας εκεί που με περιμένει με κάτι γυαλιά που βλέπουν κάτω από τα ρούχα. Μην μου βρει και πάλι καμιά τρύπα και ξεφτιλιστώ μπροστά σε όλο το μαγαζί!».

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας