Ο Γιάννης από το Άργος ήταν… προικισμένος!

Ο Γιάννης από το Άργος, παιδί της βιοπάλης και του μεροκάματου, ήταν, όπως ήταν γνωστό στην πιάτσα, προικισμένος ως προς τον… ανδρισμό του.

Ο ίδιος καμάρωνε και ανέφερε, σε κάθε ευκαιρία, πως εκέκτητο κρουστικού εργαλείου μήκους 35 πόντους! «Ανακόντα», που λένε… Θυμάμαι τη σκηνή, πολλά χρόνια πριν, στην ταβέρνα του Κοκκότη, όπου αναφέρθηκε σε ένα στοίχημα, σχετικό, που κέρδισε:

-Είμαι σε μια παρέα και κάποια στιγμή, πάνω στο πιοτό, καλή ώρα, λέω πως τον έχω 35 πόντους και κάποιος που δεν με ήξερε με κορόιδεψε. Τότε εγώ του είπα να βάλουμε στοίχημα. Δέχτηκε και του λέω «κάτσε να βγάλω το πορτοφόλι». Βάζω το χέρι εκεί που είναι η μέσα τσέπη στο σακάκι, κάνω έτσι, και τον πετάω έξω. Πρόγκηξε και ακόμη τρέχει! 

Η σκηνή στον οίκο ανοχής του Γκινόπουλου – που δεν υπάρχει πια. Ο Γιάννης είχε μάθει πως δούλευε εκεί μια καινούργια ιερόδουλος. Έτσι, πήρε την απόφαση να την επισκεφθεί, καθότι οι προηγούμενες, που τον ήξεραν, το έδιωχναν για να μην πάθουν καμιά ζημιά…

Μπαίνοντας στον προθάλαμο συνάντησε τον Φώτη, γειτονάκι, που έπαιρνε συχνά τον καφέ του εκεί, και τον δασκάλεψε:

-Πιάσε της κουβέντα, καθώς πάω μέσα, να προκάνω να γδυθώ! 

Έτσι κι έγινε.

Γδύθηκε ο Γιάννης, μπήκε μέσα η κοπέλα, εντυπωσιάσθηκε από τα προσόντα του και έχοντας άγνοια κινδύνου, ανεφώνησε:

-Μπράβο, αυτός είναι άντρας! 

Σε πέντε λεπτά, βγήκε ο Γιάννης απ’ το δωμάτιο αλαφιασμένος και φώναξε στον Φώτη:

-Γρήγορα, λίγο νερό! 

-Γιατί;

-Λιγοθύμησε η πουτάνα!

Τι λιποθύμησε, που δεν συνερχόταν με τίποτα, τόσο που την έβαλαν σ’ ένα αμάξι και την τρέχανε στο Νοσοκομείο. 

Πέρασαν κανά δυο βδομάδες και ο Γιάννης σκέφτηκε να αποπειραθεί μια νέα επίσκεψη στον οίκο ανοχής.

Δεν πρόλαβε να πατήσει το κατώφλι της αυλής και δέχτηκε επίθεση. Ήταν η παθούσα:

-Φύγε ρε παλιάνθρωπε, που με κατάστρεψες!

Και τον πλάκωσε με τις πέτρες…

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας

Υ.Γ. Έχω κι άλλα, έχω κι άλλα…