Αναζητώντας τον… απαγορευμένο καρπό

Ήταν τότε που τελείωνε η δεκαετία του 80, όταν κίνησαν ένα βράδυ τρεις φίλοι, ο Μήτσος, ο Φώτης και ο Γιώργης, να τα πιουν στην παλιά ταβέρνα του Μαρίνου, στο Άργος, εκεί στην οδό Ηρακλέους, στην άκρη της «Αρβανιτιάς», στα ριζά του λόφου της Ασπίδας.

Η ταβέρνα του Μαρίνου

Φάγανε, ήπιανε, ρημάξανε και κάποια στιγμή πήρανε την Περρούκα να κατηφορίσουνε προς το κέντρο. Λίγο πριν το Σταροπάζαρο μπήκανε και σε ένα ζαχαροπλαστείο (έχει κλείσει εδώ και καιρό) για να φάνε συμπληρωματικά από δύο πάστες. Ο Φώτης δεν τους ακολούθησε, λιτοδίαιτος ων.

Ήδη είχε αρχίσει να λειτουργεί το μείγμα οινοπνεύματος και γλυκού, ανεβάζοντας τα γράδα στο αίμα. Χώρια που υπήρχε η αίσθηση πως θα τελείωνε η βραδιά χωρίς κάτι το αξιοσημείωτο, καθώς θα γύριζε ο καθένας στην οικογενειακή εστία. Ήσαν παντρεμένοι και οι τρεις. Επιστροφή στο σπίτι, επιστροφή στο τέλμα της άχρωμης καθημερινότητας… Και ήσαν ακόμη νέοι. Ανάμεσα στα 30 και στα 35…

Ποιος έριξε την ιδέα για τη συνέχιση της ευωχίας, κανείς, πλέον, δεν θυμάται.

-Πάμε στα μπουρδέλα;

-Άντε ρε, δεν μας λείπει το σεξ!

-Να πάμε γι’ αυτό που μας λείπει!

-Εννοείς… πίσω πόρτα;

-Of course!

Και κίνησαν κατά τον δρόμο της Πυργέλας, όπου, ένθεν κακείθεν της γέφυρας του Ξεριά βρίσκονται οι οίκοι ανοχής.

-Και ποιος θα πάει να διαπραγματευτεί το.. αίτημα;

-Μα, φυσικά, ο Φώτης, που μεγάλωσε δίπλα στο μπουρδέλο του Γκινόπουλου (βρισκόταν κοντά στο κέντρο του Άργους και είχε, πλέον, κλείσει). Έχει την εμπειρία και τον «αέρα»!

Έτσι και έγινε. Πήγανε κατ’ αρχάς στους οίκους που βρίσκονται μετά την γέφυρα. Οι απαντήσεις ήσαν αρνητικές.

Τελευταία ελπίδα ο οίκος πριν τη γέφυρα, που είναι ανάμεσα στις πορτοκαλιές. Η κοπέλα τους προϋπάντησε στο κεφαλόσκαλο:

-Καλώς τα παιδιά!

Ο Φώτης μπροστά, προχώρησε αγέρωχος:

-Τι προσφέρει το κατάστημα;

-Ό,τι θέλει ο πελάτης!

Μήτσος και Γιώργης από κοντά να παρακολουθούν με αγωνία τη διαπραγμάτευση:

-Πρωκτόν προσφέρετε;

-Α, αυτό όχι!

-Δεν πειράζει, καλή καρδιά!

Το σχέδιο, τελικώς, δεν ευοδώθηκε, οπότε, απογοητευμένοι κίνησαν και οι τρεις να γυρίσουν, σαν καλοί οικογενειάρχες και σύζυγοι, στα σπίτια τους..

Όταν ο Φώτης και ο Γιώργης επέστρεψαν και ρωτήθηκαν από τις συζύγους, πού είχανε πάει, απάντησαν με την ίδια φράση:

-Στα μπουρδέλα!

Και ξεράθηκαν στο κρεβάτι τους. Ο Μήτσος δεν μαθεύτηκε αν ρωτήθηκε…

Την επομένη, η Φώταινα πήρε τη Γιώργαινα και την ρώτησε:

-Ξέρεις πού ήτανε χθες οι άντρες μας;

-Στα μπουρδέλα!

-Και το λες έτσι;

-Και πώς να το πω; Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστιν αμαρτία! Και μήπως κάνανε και τίποτα;

Από τότε ο Φώτης δεν ξαναξενύχτησε…

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας