Μερακλής, γλεντζές, ετοιμόλογος, πλακατζής, ενίοτε αθυρόστομος αλλά και μεγάλη καρδιά, ένας Αργείτης παπάς που άφησε εποχή. Μιλώ για τον παπά Νικόδημο Βρέλλο, εφημέριο στον Άη Γιάννη, ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα του. Και συνεχίζω την αναφορά μου σε ιστορίες του, που αρκετά χρόνια πριν είχα δημοσιεύσει στον ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ.
Πέθαινε κάποτε ένας φουκαράς, που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και δεκάρα τσακιστή. Πηγαίνοντας να τον μεταλάβει, ο ετοιμοθάνατος του εξομολογήθηκε τον καημό του:
-Δεν στενοχωριέμαι που θα
πεθάνω αλλά που δεν θα έρθει κανείς στην κηδεία μου!
-Αν σου υποσχεθώ πως θα σε
ψάλουν όλοι οι παπάδες του Άργους που θα συνοδεύουν το ξόδι σου με τους
καλύτερους ψαλτάδες;
-Να ‘σαι καλά παπά μου, τότε
πεθαίνω ευχαριστημένος!
Με το που πεθαίνει, κινάει ο
παπά Νικόδημος, πάει στου Καρακασίλη, του παραγγέλνει το καλύτερο φέρετρο, το
πληρώνει από την τσέπη του και αφού διαδίδει πως ο μακαρίτης είχε κρυμμένα
λεφτά για τα έξοδα της κηδείας του, καλεί όλους τους παπάδες και τους ψαλτάδες
της πόλης για να συνοδέψουν με ευχές και ψαλμωδίες το ξόδι. Τους είχε ζεστάνει
κιόλας, δείχνοντας τους τούς φακέλους, που θα έπαιρναν μετά την νεκρώσιμη
ακολουθία, ως αμοιβή.
Πράγματι, η κηδεία έγινε πάνδημος, με όλα τα μεγαλεία,
όπως την υποσχέθηκε και στο τέλος, όπως είχε συμφωνηθεί, μοιρασθήκαν οι
φάκελοι.
Λεφτά δεν περιείχαν, είχαν όμως ευχαριστίες:
"Ευχαριστώ πολύ", έγραφε μέσα, με υπογραφή: Ο θανών!...
Γιώργος Νικ. Μουσταΐρας
Y.Γ.: Έχω κι άλλα, έχω κι άλλα...Νικόδημος Βρέλλος (1898-1954): Αρχιμανδρίτης, αγιογράφος, ελεήμονας και μεγάλος ευεργέτης τουΆργους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου