Το ξεβράκωμα, ο έρανος και τα τσιγάρα ΤΕΛΕΙΟΝ!

Φοιτητές στη Θεσσαλονίκη, μέναμε σε ένα παλιό τριάρι, στην οδό Ιουλιανού αριθμός 11, στον πρώτο όροφο. Εγώ φοιτητής Κτηνιατρικής και οι άλλοι δυο συγκάτοικοι φοιτητές Δασολογίας. Ο Κώστας Ζάββος από το Ναύπλιο, με καταγωγή από την Σκοτεινή και ο Βασίλης Τσιγάρας απ' τις Καρυές Δομοκού Λαμίας.

Μια μέρα, στα μπατίρια μας, μιας και δεν υπήρχε "σάλιο", είπαμε να παίξουμε χαρτιά, να σκοτώσουμε την ώρα. Όπως δεν υπήρχαν λεφτά, είπαμε να παίξουμε το... ξεβράκωμα. Όποιος έχανε έβγαζε και ένα ρούχο! Τελικά στάθηκα τυχερός και νικητής έχοντας κρατήσει, μετά από σκληρές μάχες, το... σλιπ!

Αφού ξαναντυθήκαμε και η ώρα δεν πέρναγε, μας έπιασε λαχτάρα για τσιγάρο αλλά πού τσιγάρο... Συμφωνήσαμε να πάρουμε ένα πακέτο από κοινού. Ψάξαμε μέχρι και τις φόδρες των παντελονιών μας και ο τελικός οικονομικός απολογισμός απέδωσε ως ακολούθως:

Μουσταΐρας 3,5 δρχ.

Ζάββος 1 δρχ.

Τσιγάρας 0,5 δρχ

Σύνολο: 5 δρχ.

Δεν γινόταν προκοπή. Το πιο φτηνό πακέτο κόστιζε 8 δρχ. Έτσι, έριξα τα μούτρα μου και ξεκίνησα να βρω τον συμπατριώτη, από τα Φίχτια, Νίκο Μπαβελή, φοιτητή Οδοντιατρικής. Έμενε λίγο πιο πέρα, κάτω από την Αγίου Δημητρίου. 

Χτυπάω, ξαναχτυπάω, φωνάζω, τελικά βγαίνει στο μπαλκόνι με το φανελάκι. Διάβαζε, δικαιολογήθηκε, με την σημερινή γυναίκα του, τη Ναυσικά. Τέλος πάντων, του είπα τον πόνο μου:

-Πέτα τρεις δραχμές, μας σώζεις!

Ψάχνει όλο το σπίτι, βρίσκει, τελικά, δυο μονόδραχμα. Μου τα πετά, παραπέφτει το ένα, έκανα κανένα δεκάλεπτο να το βρω. Έχω επτά δραχμές και παίρνω σειρά τα περίπτερα της Αγίου Δημητρίου:

-Τσιγάρα χύμα έχετε; 

Θυμόμουν που ο μπάρμπα Γιώργης ο Σουλάνδρος πούλαγε χύμα στους μπατίρηδες της πλατείας, στο Άργος.

-Όχι. 

Απογοήτευση. Στο επόμενο τα ίδια.

Ευτυχώς, στο τρίτο περίπτερο έπεσα σε φιλεύσπλαχνο.

-Πόσα έχεις;

-Επτά δραχμές.

-Πάρε ένα Καρελάκι (σ.σ. με 10 τσιγάρα, κόστος 8 δρχ.) και όταν έχεις μου δίνεις τη δραχμή.

-Δεν γίνεται να μου δώσετε ένα πακέτο ΤΕΛΕΙΟΝ; Κι αυτό κάνει 8 δρχ. και έχει 20 τσιγάρα.

-Αυτό είναι ΣΤΟΥΚΑΣ!

-Δεν πειράζει, είμαστε τρεις, για να μας φτάσουν.

Έτσι, χάρη στη φιλευσπλαχνία του καλού περιπτερά γύρισα κραδαίνοντας το πακέτο τα ΤΕΛΕΙΟΝ στο χέρι, να καπνίσουμε τα χαρμάνια.

Εκεί, βέβαια, ο Τσιγάρας στραβομουτσούνιασε, δεν του έκανε η ποιότητα. Οπότε ο Ζάββος τον αποπήρε:

-Κοίτα που μιλάει ο Τσιγάρας με το πενηνταράκι, που κάπνιζε στο χωριό του φουσκή!!!

Γιώργος Ν. Μουσταΐρας

Υ.Γ. Τώρα που γράφω αυτές τις αναμνήσεις, ο Ζάββος είναι Δασάρχης στις Σέρρες και ο Τσιγάρας στη Φθιώτιδα.