Κύμα της θάλασσας κι αγέρι πελαγίσιο
και μια γραμμή λευκός αφρός, που ακολουθεί
και σβήνει, χάνεται, μακριά στο βάθος, πίσω…
Καράβι πάρε με μαζί να ταξιδέψω
και να πιστέψω πως αν φύγω θα σωθώ,
από το τίποτα του τώρα αν μισέψω.
Στην πλώρη τ’ όνειρο, σε ήλιο βουτηγμένο,
λουσμένο στ’ άπειρου γαλάζιου τη ψυχή,
ν’ ανοίγει δρόμους που είχα πάψει να προσμένω.
Ρεφρέν
Φύλλο η καρδιά μου στα πελάγη πεταρίζει,
σκίζει το φως κι αποζητάει άλλη στεριά,
μακριά πολύ, τόσο που το όνειρο θα ορίζει.
Ρεφρέν
Σε τόπους άγνωστους να φτάσω αποσταμένος,
κάτω από ξένους, μακρυσμένους ουρανούς,
ταξιδευτής, για νέους κόσμους διψασμένος.
Ρεφρέν
Γιώργος Ν. Μουσταΐρας
Του έχω βάλει και μουσική, σε ρυθμό καλαματιανό.
Οι πρώτες δύο στροφές, μαζί με τη μουσική, γράφτηκαν στις 10-8-07, 16.10΄, πάνω σε πλοίο, στο Ιόνιο (παραπλέοντας τα Διαπόντια νησιά)
Η τρίτη και η τέταρτη στις 13-8-08, 13.38' στο σπίτι μου, στη Δαλαμανάρα Άργους
Η φωτογραφία είναι πρόσφατη, τραβηγμένη από την αδελφή μου Ελίνα Μουσταΐρα. Την ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου