Πανηγύρι, σειρά χορού και παρεξήγηση

Ιούλιος και Αύγουστος είναι οι κατ’ εξοχήν μήνες των πανηγυριών. Με αφορμή την γιορτή κάποιου Αγίου στο χωριό ο κόσμος βγαίνει να γλεντήσει και να ξεδώσει.

Ξινόμαυρο Νάουσας και επακόλουθα

Θεσσαλονίκη, Φθινόπωρο του 1981. Μένω σε ένα διαμέρισμα δυάρι στην οδό Φιλικής Εταιρίας. Υποτίθεται ότι σπουδάζω, αν και έχω χαθεί κάποια χρόνια από τη Σχολή. Έστελνε ο μαύρος ο πατέρας, ελπίζοντας να δει τον γιο του μια μέρα Κτηνίατρο…

Τα «χελιδονάκια» πέταξαν μακριά τρομαγμένα!

Το καφενείο του «Φασαρία» (Τάσου Αγγελόπουλου) στο Άργος, βρισκόταν στη νότια πλευρά της πλατείας του Αγίου Πέτρου. Πέραν της καθημερινής λειτουργίας του ως καφενείου, την δεκαετία του 70 απετέλεσε και στέκι των Αργείτικων καμακιών. Στο οποίο σινάφι ήταν κυρίαρχη μορφή ο Άλκης Κατσουλιέρης. Ο Άλκης, μάλιστα, όπως διηγούνται, είχε και ένα απλησίαστο ρεκόρ. Την ίδια μέρα, με ελάχιστη χρονική διαφορά, είχε φέρει στο καφενείο τρεις διαφορετικές παρέες τουρίστριες!

Όσοι κακαβίσατε να ξεκακαβίσετε!

Στην έκθεση επιθεώρησης του τουρκικού Υπουργείου Γεωργίας και Δασοκομίας με ημερομηνία 23 Μαΐου 2025 κοινοποιήθηκε στο κοινό ένας κατάλογος παραποιημένων και νοθευμένων προϊόντων, στον οποίο πρωτοστατεί ο «μοσχαρίσιος κιμάς» που προερχόταν από άλογα και γαϊδούρια.

Είχε ποτάσα μέσα ο καφές;

Χωρίς να θέλω να επεκταθώ σε κοινωνιολογικές αναλύσεις, έχοντας διατελέσει κάποτε, σε χρόνους παλαιούς, φοιτητής, επισημαίνω και μόνο τη διάθεση που υπάρχει, όταν είσαι νέος και πρόσφατα εκ των πραγμάτων χειραφετημένος από το σπίτι σου, για ό,τι παλαβό και απίθανο.

Τα χιλιάρικα ζωντάνεψαν τη… μακαρίτισσα!

Πολλές είναι οι ιστορίες που έχουν σαν αφετηρία την κατοχύρωση από κληρονόμους της νόμιμης μοίρας ή αυτής που, τέλος πάντων, θεωρούσαν ως νόμιμη κατά το συμφέρον τους, από όσα άφησε πίσω του ο μακαρίτης ή η μακαρίτισσα αλλά δεν περιλαμβάνονταν σε μια νομότυπη διαθήκη.

Τον είπανε μ@λάκ@ και τους… κέρασε παγωτό!

Ο φίλος μου ο Αντώνης, μεγάλος πλακατζής, έχει έναν ιδιαίτερο δικό του τρόπο να διηγείται ιστορίες. Τις προάλλες, που είχαμε μπροστά μας ένα κουτί με καριόκες και τους δίναμε να καταλάβουν, θυμήθηκε την πρώτη φορά που άκουσε την ύπαρξη του συγκεκριμένου γλυκού: